Flamingo´s en vulkanen
Door: Maud
Blijf op de hoogte en volg Bobenmaud
13 Oktober 2012 | Bolivia, Potosí
De nachtbus van La Paz naar Uyuni was iets waar we allebei stiekem toch wel tegenop zagen. We hadden gehoord dat de wegen onverhard zouden zijn en de bus erg gammel. Dit blijkt gelukkig allemaal erg mee te vallen. De bus was nog luxer dan de nachtbus van Ica naar Arequipa. Plek zat, kussentje, deken, eten, wc, alles erop en eraan. Het grootste deel van de reis ging over verharde wegen. We weten allebei niet hoelang we precies onverharde ondergrond hadden aangezien we beide behoorlijk ingedommeld waren. Bij aankomst in Uyuni blijkt dit een klein, saai stoffig stadje te zijn waar weinig te beleven valt. Eigenlijk een soort spookstadje, het is dan ook de eerste keer dat ik Bob extra stevig vastpakt als we over straat lopen. Na een dutje ons hotel gaan we op zoek naar een leuk restaurantje. Dit blijkt hier nog niet zo simpel. Het restraurant waar we uiteindelijk belanden is dan ook niet zo een goede keuze, vies, slecht eten en onvriendelijk, lui personeel. De volgende ochtend vertrekken we richting in de zoutvlakte. We reizen de komende 3 dagen in een 4 x 4 jeep, samen met een moeder en dochter uit Duitsland die over de hele wereld gewoond hebben en momenteel in La Paz wonen. Erg handig aangezien zij beiden vloeiend Spaans spreken. Daarnaast zijn Johny uit Hongkong en Jenna uit Korea onze medepassagiers . Een gezellig koppel waar we een leuke tijd mee gehad hebben! We beginnen onze trip bij de treinenbegraafplaats. Hier staan treinen uit de jaren 40 te verroesten. Toeristen gebruiken deze als klimtoestellen en maken fotos. Nadat we hier wat geklauterd hebben vertrekken we richting de zoutvlakte, dit 12.000 m2 grootte meer is de grootste zoutvlakte ter wereld. Gewapend met een zonnebril, pet en zonnebrand factor 3 zijn we er helemaal op voorbereid! Dit blijkt geen overbodige luxe, zonder zonnebril zie geen hand voor ogen op deze uitgestrekte witte vlakte. De zoutvlakte op zich is weinig spectaculair, het leuke is het effect wat betreft fotografie! Door de uitgestrektheid van dit gebied is het erg moeilijk diepte en afstand in te schatten. Het lijkt dan ook of Bob een harinkje in mij hapt terwijl ik slechts 10 meter achter hem sta (zie foto). Toeristen wringen zich dan ook in de meest vreemde posities om de origineelste fotos te maken. We rijden door en belanden bij Isla de Incahuasie, een eiland op de vlakte dat bezaaid is met metershoge cactussen! Erg indrukwekkend. We lunchen hier en daarna maken we een wandeling over het eiland. We realiseren ons weer dat we op 4000 meter hoogte zitten. We lopen stapvoets en moeten regelmatig stoppen om even op adem te komen. Gelukkig hebben we beide niet veel last van de hoogte, behalve dan de kortademigheid bij inspanning. We rijden verder over de vlakte en bereiken uiteindelijk de plek waar we zullen overnachten. Menige kamplocatie is hier luxe tegen. De vloer is van zoutkorrels, de tafels, banken en bedden zijn van zoutblokken. Er is slecht 1 douche en 2 wc´s waar stromend water behoorlijk hapert..... We hebben wel een ´kamer´ voor ons 2 , dus dat is een meevaller! Het is ondertussen behoorlijk afgekoeld en we warmen ons op aan de thee. Terwijl we vrolijk kletsen met onze medepassagiers word het avondmaal bereid. Na dit verorberd te hebben trekt iedereen langzaam naar bed, het was een lange maar mooie dag! De volgende ochtend vervolgen we onze reis door de Siloli woestijn. Hier veranderd het landschap bijna ieder half uur, prachtig!! We genieten van de mooie uitzichten en maken regelmatig een stop. Bij lagune´s waar flamingo´s op zoek zijn naar algen en plankton, rotsen die gevormd zijn door winderosie en vulkaanuitbarstingen, met de meest vreemde vormen en gaten tot gevolg! De tweede slaapplaats van onze tocht blijkt nog primitiever. Geen douche, een slaapzaal voor onze hele auto samen en ijskoud!! Gelukkig hebben we allebei een heerlijk warme slaapzak (wederom met dank aan Mariet en Harrie), zodat we toch nog goed slapen. De volgende ochtend om 5.00 op! De geisers van Sol de Mañana spuiten namelijk maar tot 8.00 ´s ochtends. Het is ijskoud, de wind snijdt ons de adem af en onze lippen barsten spontaan open. Maar de uitzichten zijn het zeker waard! Alles op deze plek borrelt en dampt, echt heel bizar. We rijden verder en belanden bij de thermale baden waar we een duik nemen in een bad van 38 graden! Heerlijk, we zijn meteen opgewarmd. Alleen het uit het water komen is iets minder prettig, met temperaturen niet ver boven het vriespunt.... Gelukkig is ons lichaam voldoende opgewarmd en kunnen we onze reis ongenaam voortzetten. Ook vandaag trekt er weer een magnifiek landschap aan ons voorbij en maken we stops op de meest mooie plekken! Omstreeks 17.00 zijn we weer terug in Uyuni waar we een heerlijke, welverdiende douche nemen! Het is namelijk erg droog in het gebied waar we de afgelopen 3 dagen vertoefd hebben dus alles is erg stoffig. Fris en wel vertrekken we opzoek naar een beter restraurant dan vorige keer. In eerste instantie lijken we een prima plekje gevonden te hebben. Kacheltje, gezellige muziek en lekker eten. Het begint ondertussen behoorlijk vol telopen en het personeel kan het absoluut niet meer bijbenen! Er lopen minstens 10 mensen weg die na een kwartier wachten nog steeds niet besteld hebben, en ik wacht 3 kwartier op m´n kopje thee! We lachen er kostelijk om, samen met 3 belgen die een tafeltje achter ons zitten. Met deze belgen zullen we de komende dagen samen reizen, zij hebben namelijk het zelfde schema als ons tot we weer naar Peru gaan. Momenteel zijn we beland in Potosi, een klein dorpje dat leeft van de zilvermijnen. Bob gaat morgen op excursie in deze mijnen, ik heb besloten dit over te slaan aangezien ik licht claustrofisch ben..... Ik zal een bezoek brengen aan een klooster in het stadje om vervolgens om 12.00u met de bus naar Sucre (uiteraard met Bob) te reizen.
Ons volgende verslag zal weer vanuit Peru zijn, waar het Inca-wonder op ons wacht; de Machu Picchu!!
Heel veel liefs!
Maud en Bob
Ons volgende verslag zal weer vanuit Peru zijn, waar het Inca-wonder op ons wacht; de Machu Picchu!!
Heel veel liefs!
Maud en Bob
-
13 Oktober 2012 - 13:37
Frenk En Marla Janssen:
Oh jongens, wat is dit geweldig toch. Die foto's op de zoutvlakte zijn supergrappig en de rest weer supermooi. Dit is echt de reis van jullie leven! We hebben ook jullie kaart gekregen van de week. DANKE!
Geniet maar lekker verder.......
Liefs, Frenk en Marla -
13 Oktober 2012 - 16:29
Mamschje:
Wat ben ik toch jaloers op jullie, geweldig en indrukwekkend! Enig die foto's . Trouwens ook bedankt voor de kaart, ook van omi natuurlijk. Jongens... het ga jullie goed en tot gauw. xxxxxxxxx -
13 Oktober 2012 - 16:31
Mamschje:
manomanoman wat een avontuur, en die foto's eeeenig! Bedankt voor de kaart ook van omi. Groetjes,
vol verwachtig op weer een stukje van jullie. Het ga jullie goed. xxxx -
13 Oktober 2012 - 20:02
Tim Marcia En Luca:
Hallo Wereldreizigers!!! Wat een indrukwekkende en super grappige foto's!!!!
Zie dat jullie het wel naar jullie zin hebben. de verhalen zijn erg intressant ben benieuwd naar wat jullie nog meer te vertellen hebben als jullie teug zijn. Geniet ervan en we wachten weer op een nieuw verhaal!!!! Nog bedankt voor de kaart ze deed er 9 dagen over om tot Berrig te komen. Dikke knoevel van Luca Marcia en Tim XXxx -
14 Oktober 2012 - 17:43
Mien:
Hoi Maud & Bob,
Wat een geweldige verhalen!
Geniet er maar goed van!
Tot snel maudi!
kusje -
14 Oktober 2012 - 20:19
Ellen:
Hallo Maud en Bob
Ook ik ben een trouwe lezer van jullie verhalen.
Wat een spannend avontuur!
Leuke foto's trouwens!
Geniet er maar van.
Ben benieuwd wat er nog gaat komen....
Liefs Ellen -
14 Oktober 2012 - 20:48
Mart Martens:
hallo Bob en Maud ,
van een enthousiaste opa hoorde ik over jullie avonturen en ben inmiddels ook een lezer van jullie mooie reisverslagen ,top hoor.
Wat een indrukken en leuke fotos; en geniet met volle teugen ,
groet ome mart -
15 Oktober 2012 - 12:22
Simone:
Hoi Maud & Bob,
Geweldig!!!! Wat een verhalen, mooi om te lezen en wat een prachtige foto's!!!!
Geniet maar lekker verder! Ik volg jullie (vanuit Zitterd...).
groetjes,
Simone -
15 Oktober 2012 - 12:51
Mariet En Harie:
Hallo Maud en Bob,
Nu wij de "de achterblijvers"zijn,merken we dat je op deze manier ook kan meegenieten en iedere keer weer naar een nieuw verslag uitkijken.Jullie doen dit heel goed en trouw. Zo reizen we mee. We krijgen natuurlijk wel de kriebels om dit zelf gaan te bekijken en mee te maken. Dit voorproefje smaakt duidelijk naar meer. Wie weet...... , de slaapzak en het Wie,Wat,Waar Spaans hebben we al.
Op jullie reisschema zien we dat de komendedagen weer heel anders zullen zijn.Dus nog veel plezier wederom in Peru.
Groeten van Mariet en Harie. -
16 Oktober 2012 - 20:31
Myriam En Hub Cosemans:
Hallo Maud en Bob
Heb weer genoten,wat goed beschreven.
Wacht weer op het volgende verhaal.
Nog heel veel reisplezier.
Groetjes Myriam. -
18 Oktober 2012 - 19:31
Oma En Opa Martens:
Hallo Bob en Maud.
Sorry voor deze late reactie op jullie verslag.Weer een prachtig verslag vergezeld van mooie foto,s.Wij lezen ook jullie mooie verhalen in Beek en Omstreken.Supergoed!
Ga zo door,trotseer de ongemakken en vooral geniet van alle indrukken en ervaringen die jullie opdoen.
Groeten uit Beek van Oma en Opa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
