Terug in de tijd bij Aymara-indianen
Door: Maud en Bob
Blijf op de hoogte en volg Bobenmaud
06 Oktober 2012 | Bolivia, La Paz
Het Tiiticacameer, een prachtig mooi meer op een hoogte van 3800 meter, is het hoogst bevaarbare meer ter wereld. We worden ´s ochtends opgehaald waarna we al onze medereizigers bij de hotels oppikken en aan boord gaan van onze boot. We hebben ons goed voorbereid en zijn dik ingepakt tegen de kou en wind op de boot. Niet nodig, onze boot is overdekt!! De gids vertelt ons een en ander over het meer en na ongeveer een uurtje varen valt onze mond open van verbazing. Drijvende eilandjes van ongeveer 15 x 15 meter groot komen steeds dichterbij, we zijn beland bij de drijvende Uros-eilanden!! We gaan ´aan wal´op een van eilanden en het ongeloof word nog groter. Er staan ongeveer 8 huisjes op het eiland, allemaal gemaakt van riet. Lopen op dit eiland voelt een beetje als een waterbed. Thomas, de chef van dit eiland, geeft ons uitleg over het maken van een drijvend eiland en het (over)leven. Ontzettend indrukwekkend! We mogen overal rondneuzen en foto´s maken is ook geen probleem. De vrouwen hebben ondertussen hun souveniers uitgestald, we kopen een mooi aandenken aan deze bijzondere plek!
We gaan weer aan boord en na 2 uurtjes komen we aan bij Amantani, de plek waar de nacht zullen doorbrengen. We worden opgewacht door bewoners in traditionele kledij. Na de indeling van de touristen onder de verschillende gezinnen, gaan we met onze gastvrouw mee naar haar huis(je). Een pittige tocht omhoog over onverharde wegen, gelukkig
ligt het tempo laag en maken we regelmatig een stop waardoor we op adem kunnen komen. Alle medereizigers hebben hun slaapplek ondertussen bereikt, het hoogste huis op het eiland is natuurlijk voor Bob en Maud.... Dit heeft wel prachtige uitzichten als beloning! We maken kennis met de man van Teresa (onze gastvrouw). Onze kamer voor de nacht valt ons reuze mee, de bedden zijn niet allemaal even waterpas en voor het toilet moeten we naar buiten. Geen stromend water, maar wel elecktriciteit!! Dankzij een zonnepaneel op het dak hebben we gewoon licht in ons hutje!! Voor de lunch betreden we de keuken van de familie, een klein hutje met in de hok een fornuis verwarmd door hout! Een mooi gedekte tafel is voor ons zelf, Teresa en haar man zelf eten op een boomstronk en stenen krukje naast het fornuis. We krijgen 4 verschillende soorten aardappels, 2 schijfjes tomaat en komkommer en een soort van plak kaas voorgeschoteld. Het eten op het eiland is erg eenzijdig omdat hier moeilijk groenten verbouwd kunnen worden. Na de lunch is het tijd voor een korte siesta. We worden gewekt door Teresa, tijd om met de rest van de groep omhoog te lopen om te genieten van de zonsondergang. Wederom prachige beelden!! Tijd voor het avondeten, lekker quinoa soep, rijst en macaroni met wat groenten erin geschoten. Na het eten worden we in traditionele kledij gehuld en gaan naar het ´MFC´ van het eiland. Daar ontmoeten we alle andere toeristen die op het eiland verblijven, allen gekleed in traditionele kleding. Lokale muzikanten zorgen voor de stemming en al gauw wordt er (met dank aan de lokale bevolking) gedanst. We lopen zelfs de polonaise!! Een onvergetelijke ervaring! Toch op tijd terug, wij moeten weer een heel stuk omhoog lopen naar ons huisje... Slapen gaat helaas iets minder, uiteindelijk vallen we in slaap maar worden rond 5 uur gewekt door de zon! Het ontbijt bestaat uit 2 pannekoekjes met jam! Na afscheid genomen te hebben van ons gastgezin varen we verder naar Taquile. Wederom een eiland in het Titicacameer. Hier krijgen we een uitgebreide rondleiding. Leuk om de verschillen in met name kleding te zien tussen de verschillende eilanden. In deze cultuur zegt kleding veel over de persoon; getrouwd, single, leeftijd. We lunchen op het eiland en dan is het tijd terug te keren naar Puno. De volgende ochtend vertrekken we naar La Paz (Bolivia). De grensovergang is een heel circus en neemt behoorlijk wat tijd in beslag. Daarna moeten we nog een keer de bus verlaten om het titicacameer over te stekken. Wij met de boot, de bus met een soort van vlot. Wat meteen opvalt is dat Bolivia armer is dan Peru, volgens de reisgids zelfs het armste land van Zuid-Amerika. Het aantal honden op straat is gigantisch, maar toch zien de honden opvallend gezond en gelukkig uit. Ze blijken gewoon van families te zijn, maar lopen los rond op straat. Vandaag kwamen we een kruising Teckel, Golden Retriever tegen. Grappig om te zien. La Paz is een drukker en chaotischer dan Lima. Vandaag hebben we met een gids een rondleiding door de stad gehad. Bolivia wordt ook wel het ´land van de revoluties´ genoemd, en dat is te zien ook. Kogelgaten in gebouwen en overal graffiti met politiek getinte opschriften, vote Evo (de huidige president) of Che (Guevara, vrijheidsstrijder). Na een bezoek aan het historische plein van de stad met koloniale gebouwen in barok-klassieke stijl zijn we naar verschillende markten geweest. Echt alles, maar dan ook alles is hier te verkrijgen, van etenswaren tot strijkijzers uit de jaren 80 tot levende dieren die in kleine kooitjes opgehokt zaten, niet prettig om te zien. Ook op de heksenmarkt werden de vreemdste producten aangeboden om voorspoed en geluk te garanderen. Gruwelijk om te zien waren de lamafoetussen en geplette padden die door sjamanen geofferd worden. Van de gids kregen we nog een mooi souvenir voor ons aanstaande souvenirkastje, een traditionele panfluit uit de Andes. Morgen wacht ons een pittige reis (8u over onverharde weg!) naar Uyuni van waaruit we drie dagen de grootste zoutvlakte ter wereld zullen doorkruisen.
Xx Maud en Bob
We gaan weer aan boord en na 2 uurtjes komen we aan bij Amantani, de plek waar de nacht zullen doorbrengen. We worden opgewacht door bewoners in traditionele kledij. Na de indeling van de touristen onder de verschillende gezinnen, gaan we met onze gastvrouw mee naar haar huis(je). Een pittige tocht omhoog over onverharde wegen, gelukkig
ligt het tempo laag en maken we regelmatig een stop waardoor we op adem kunnen komen. Alle medereizigers hebben hun slaapplek ondertussen bereikt, het hoogste huis op het eiland is natuurlijk voor Bob en Maud.... Dit heeft wel prachtige uitzichten als beloning! We maken kennis met de man van Teresa (onze gastvrouw). Onze kamer voor de nacht valt ons reuze mee, de bedden zijn niet allemaal even waterpas en voor het toilet moeten we naar buiten. Geen stromend water, maar wel elecktriciteit!! Dankzij een zonnepaneel op het dak hebben we gewoon licht in ons hutje!! Voor de lunch betreden we de keuken van de familie, een klein hutje met in de hok een fornuis verwarmd door hout! Een mooi gedekte tafel is voor ons zelf, Teresa en haar man zelf eten op een boomstronk en stenen krukje naast het fornuis. We krijgen 4 verschillende soorten aardappels, 2 schijfjes tomaat en komkommer en een soort van plak kaas voorgeschoteld. Het eten op het eiland is erg eenzijdig omdat hier moeilijk groenten verbouwd kunnen worden. Na de lunch is het tijd voor een korte siesta. We worden gewekt door Teresa, tijd om met de rest van de groep omhoog te lopen om te genieten van de zonsondergang. Wederom prachige beelden!! Tijd voor het avondeten, lekker quinoa soep, rijst en macaroni met wat groenten erin geschoten. Na het eten worden we in traditionele kledij gehuld en gaan naar het ´MFC´ van het eiland. Daar ontmoeten we alle andere toeristen die op het eiland verblijven, allen gekleed in traditionele kleding. Lokale muzikanten zorgen voor de stemming en al gauw wordt er (met dank aan de lokale bevolking) gedanst. We lopen zelfs de polonaise!! Een onvergetelijke ervaring! Toch op tijd terug, wij moeten weer een heel stuk omhoog lopen naar ons huisje... Slapen gaat helaas iets minder, uiteindelijk vallen we in slaap maar worden rond 5 uur gewekt door de zon! Het ontbijt bestaat uit 2 pannekoekjes met jam! Na afscheid genomen te hebben van ons gastgezin varen we verder naar Taquile. Wederom een eiland in het Titicacameer. Hier krijgen we een uitgebreide rondleiding. Leuk om de verschillen in met name kleding te zien tussen de verschillende eilanden. In deze cultuur zegt kleding veel over de persoon; getrouwd, single, leeftijd. We lunchen op het eiland en dan is het tijd terug te keren naar Puno. De volgende ochtend vertrekken we naar La Paz (Bolivia). De grensovergang is een heel circus en neemt behoorlijk wat tijd in beslag. Daarna moeten we nog een keer de bus verlaten om het titicacameer over te stekken. Wij met de boot, de bus met een soort van vlot. Wat meteen opvalt is dat Bolivia armer is dan Peru, volgens de reisgids zelfs het armste land van Zuid-Amerika. Het aantal honden op straat is gigantisch, maar toch zien de honden opvallend gezond en gelukkig uit. Ze blijken gewoon van families te zijn, maar lopen los rond op straat. Vandaag kwamen we een kruising Teckel, Golden Retriever tegen. Grappig om te zien. La Paz is een drukker en chaotischer dan Lima. Vandaag hebben we met een gids een rondleiding door de stad gehad. Bolivia wordt ook wel het ´land van de revoluties´ genoemd, en dat is te zien ook. Kogelgaten in gebouwen en overal graffiti met politiek getinte opschriften, vote Evo (de huidige president) of Che (Guevara, vrijheidsstrijder). Na een bezoek aan het historische plein van de stad met koloniale gebouwen in barok-klassieke stijl zijn we naar verschillende markten geweest. Echt alles, maar dan ook alles is hier te verkrijgen, van etenswaren tot strijkijzers uit de jaren 80 tot levende dieren die in kleine kooitjes opgehokt zaten, niet prettig om te zien. Ook op de heksenmarkt werden de vreemdste producten aangeboden om voorspoed en geluk te garanderen. Gruwelijk om te zien waren de lamafoetussen en geplette padden die door sjamanen geofferd worden. Van de gids kregen we nog een mooi souvenir voor ons aanstaande souvenirkastje, een traditionele panfluit uit de Andes. Morgen wacht ons een pittige reis (8u over onverharde weg!) naar Uyuni van waaruit we drie dagen de grootste zoutvlakte ter wereld zullen doorkruisen.
Xx Maud en Bob
-
07 Oktober 2012 - 08:13
Lein:
He Bob en Maud!
Super verslag weer, heb weer even lekker mee kunnen genieten. En jullie zien er echt prachtig uit in de feestkleding! Fijn dat we zo uitgebreid op de hoogte worden gehouden, ziet er schitterend uit op de foto's! Geniet! En niet meer ziek worden!!
Liefs Lein! -
07 Oktober 2012 - 11:10
Paul En Gertie:
Hoi Maud en Bob!
Wederom een leuk verslag met mooie foto's.Indrukwekkend hoe de mensen leven vooral de luxe keuken vonden we erg mooi.Geniet maar lekker van al het moois om jullie heen,en zorg goed voor elkaar.
Groet Paps en Mams. -
07 Oktober 2012 - 11:56
Myriam En Hub Cosemans:
Hoi Maud en Bob.
Weer een indrukwekkend verhaal.
Ik zag op een foto ook nog een babyfles voor Luca.
En die kleren hebben zo'n mooie kleuren, prachtig.
Heb weer genoten.
Groetjes Myriam. -
07 Oktober 2012 - 21:01
Mamma En Pappa:
super,super het is net alsof ik naar een natuur film kijk, dit is een ervaring voor je leven. begin jullie toch wel nu te missen, vooral omdat ik weet, dat als jullie weer thuis zijn, ik nog 2 weken in Indonesie zit. Wat hebbeb we elkaar veel te vertellen. het ga jullie goed. xxx mamma en pappa -
07 Oktober 2012 - 21:13
Dané:
haaaa bubke, goed om te zien dat je het leuk hebt met Maud!
Klinkt allemaal heel erg avontuurlijk en als een geweldige ervaring.
geniet ervan en doe de groetjes aan Maud!
xxx Dané -
07 Oktober 2012 - 21:38
Debby, Maud En Bart:
Weer een superleuk verslag, geweldig die kleren!!! Kijk al uit naar t volgend verhaal en de prachtige foto's
groetjes van ons alledrie
-
08 Oktober 2012 - 10:01
Frenk En Marla:
Hoi Maud en Bob,
Wat hebben jullie een schitterende tijd samen.... werkelijk fantastische foto's en heerlijk om jullie verslag te lezen. De kleuren en de sfeer zijn op de foto's al super; in het echt zal dat zeker nog vele malen mooier zijn.
Welke kleren hebben ze jullie overigens aan getrokken? :-) Klopte dit wel met jullie leeftijd en 'status'? :-)
Inmiddels zullen jullie al wel weer aan de volgende tocht bezig zijn... lekker zoutig...
We zijn benieuwd naar het volgende bericht.
Hasta tardes, Frenk en Marla
-
08 Oktober 2012 - 19:25
Mariet & Harrie:
Hallo Maud & Bob,
we liften mee met jullie reis via internet.
Geniet met volle teugen want dit wordt een geweldige reis waar je nog lang met veel plezier aan terug zult denken, afgezien van de kleine ongemakken zoals je verkoudheid en wat diaree.
-
09 Oktober 2012 - 19:24
Oma En Opa Martens:
Hallo Bob en Maud.
Volgens ons verloopt de reis nog altijd volgens planning.Prima voorbereiding,super.
Wij genieten mee met alle ervaringen die jullie opdoen en ook van de mooie foto's,
En Maud volgt al een danscursus in Bolvia,zo te amuseren amuseren jullie je geweldig daar in die verre landen.Ga zo door en blijf gezond.En ook nog bedankt voor de kaart die wij van jullie hebben gekregen.
Vele groeten uit Beek van Oma en Opa
-
11 Oktober 2012 - 14:56
Jan En Marjo Korff:
Hallo Maud en Bob,
Wat leuk om jullie zo te volgen.
Mooie verhalen en prachtige foto's, en Maud dat dansje wil ik graag leren als jullie terug zijn.
Hou jullie gezond en veel plezier samen.
Groetjes Marjo en Jan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
