Van de stad naar de Andes
Door: Maud (en Bob)
Blijf op de hoogte en volg Bobenmaud
03 Oktober 2012 | Peru, Puno
Onze vorige blog eindigde in de zandduinen van Huancachina. ´s Avonds zijn we met de nachtbus naar Arequipa gereisd. Een hele belevenis! Meer platas dan in het vliegtuig, kussentje, dekentje, film, alles erop en eraan! Na een rit van 12 uur kwamen aan in Arequipa, de tweede stad van Peru. Om 9.30 waren we in het hotel, waar we te horen kregen dat we paso m 11.00 konden inchecken. We hebben onze bagage in het hotel achtergelaten en zijn op verkenning gegaan in Arequipa. Aangezien een nacht reizen toch wel z´n impact had, hebben we een rustig plekje op een mooi balkon uitgezocht waar we ontbeten hebben. Daarna terug naar ons hotel, waar onze mond open viel bij het zien van de kamer, prachtig!! Het leek wel een oud klooster, hoge plafond authentieke deuren en helemaal in stijl ingericht! We dachten in eerste instantie dat het om een kleinschalig hotel ging, maar na door een paar steegjes, mooie patio´s en bloementuintjes te zijn gelopen bleken er nog een hoop kamers achter ons te liggen! Na een douche en een dutje terug naar Arequipa, nu voor een echte sight seeing! Mooie kerken en pleinen, een rustigere stad dan Lima, maar eveneens, chaos!! Ondertussen ben ik (Maud) behoorlijk verkouden geworden. In de stad ligt de ene apotheek naast de andere, dus we stappen een peruaanse apotheek binnen. Met behulp van de Spaanse ´Wie, wat, waar´ (met dank aan Mariet en Harrie!!) krijgen we uiteindelijk wat we willen, hoestdrank. De apotheker kwam meteen op de proppen met antibiotica en clenbuterol.....! Vervolgens zijn we gaan eten bij..... Mc Donalds!! Waarschijnlijk de laatste die we tijdens onze reis tegenkwamen dus vandaar dat we deze kans niet voorbij wilde laten gaan. Met de buik vol terug naar het hotel en op tijd de oogjes toe!
De volgende dag zijn we naar het Monesterio de Santa Catalina geweest. Een 16de eeuws klooster, een stad in een stad, ontzettend groot! Entree: 35 solles (ongeveer € 12,-), maar dit is het zeker waard. In dit grote en prachtig onderhouden klooster woonden tot 1970 ongeveer 500 nonnen! Er is nu nog een afgesloten gedeelte, waar 30 nonnen leven. Prachtige pleinen, straatjes, poorten, trappen die nergens toe leiden, en allemaal perfect verzorgd en aangekleed met bloemen en planten! Na hier 2,5 uur rond gestruind te hebben, zijn we met de taxi naar de buitenwijk Sabandia gegaan. Hier zou een graanmolen te bewonderen zijn. De taxi chauffeur bezorgde ons meermaals een hartverzakking door als een zot in te halen en over drempels te rijden, maar bracht ons uiteindelijk veilig op onze bestemming. De graanmolen viel tegen, we hadden het hier dan ook snel gezien. We besloten een stuk te voet terug te lopen naar Arequipa, aangezien het hier een heel stuk rustiger was wilden we graag genieten va n de rust en het mooie landschap. Na een uurtje lopen kwamen we in een andere buitenwijk waar we de taxi terug naar Arequipa hebben genomen. Op zoek naar een leuk restaurant strandden we bij een peruaans / frans restraurantje in een gezellige sfeer. Bob besloot het eerste echte Peruaanse gerecht te bestellen: rocoto relleno, een gevulde rode peper..... Aangezien mijn maag-darmstelstel al ´n paar dagen van slag is besloot ik voor een veilige pasta te kiezen. De borden werden geserveerd, de rocoto relleno zag er prachtig gedecoreerd uit en het bleek (gelukkig) een paprika te zijn. De eerste happen waar dan ook geen probleem, maar tegen het einde van de paprika werden Bob´s ogen opeens erg groot en begon hij naar zijn glas drinken te grijpen, pittig!!! (zie foto´s) Na onze eerste 6 dagen voornamelijk stad gezien tehebben vertrokken we de dag erna naar de Andes!!
We werden om 8.30 door onze gids Maritza opgehaald bij het hotel. Een vrolijke Peruaanse die vloeiend Engels spreekt. Onze chauffeur spreekt enkel spaans, maar met zijn vrolijke gefluit en het meezingen met de radio beloofd het 2 gezellige dagen te worden! We pikken onderweg nog een stel Amerikanen en Canadezen op en vertrekken dan de hooglanden in. Het hoogste punt van onze reis naar Chivay is 4910m, slik....! De instructies van Maritza zijn als volgt: veel drinken, coca bladeren kauwen en snoepjes, liefst chocolade, eten. We maken dan ook nog een laatste stop om de ´redmiddelen´ in te slaan om vervolgens de bergen in te trekken. Op een hoogte van ongeveer 2500 meter is het tijd om de coca bladeren aan te spreken. Een stuk of 10 blaadjes tegelijkertijd in je mond nemen en hier ongeveer een kwartier op kauwen. Het restant vervolgens uitspuigen, bitter!!! Maar, het werkt wel! We voelen dat ademen wat gemakkelijker gaat. De coca bladeren zouden de bloeddruk verhogen waardoor het bloed sneller stroomt en je lichaam dus van meer zuurstof voorzien wordt. De chocolade doet overigens ook wonderen, op 4910 meter hoogte is het toch echt wel heavy, maar nu een stuk ´foundant´ van 45% cacao voel je je meteen een stuk beter! De chocolade is ook nog eens erg lekker!
Tijdens onze indrukwekkende tocht door de bergen kwamen we lama´s, Alpaca´s en Vicuna´s tegen, allen kameelachtigen en familie van elkaar. Vicuna´s zijn beschermd in Peru omdat deze beestjes veel Solles in het laatje bregen voor Peru. De wol van Vicuna´s is de duurste en zachtste ter wereld en ze kunnen maar eens in de 3 jaar worden geschoren! Uiteindelijk kwamen we aan bij ons hotel, Mama Yachi. Vrijwel meteen na aankomst een wandeling gemaakt en Bob met zijn grote mond had het ontieglijk zwaar. Hij stond te hijgen als een paard en zei net zo af te zien als in wielerkoers. Na de wandeling vrijwel meteen door naar de warmwaterbronnen van La Calera. Heerlijke gedobberd in thermale baden van 38 graden. Bob vond het nodig om even lekker vlinderslag te zwemmen op deze hoogte en met dit zware zoute water. Na 10m zwemmen verzoop hij bijna, zo bekaf was ie. Na deze baden voelde Bob zich steeds slechter worden, maar 2 paracetemolletjes deden wonderen. Bob is inmiddels 100 procent, terwijl Maudje nog een beetje ligt te kwakkelen met een lichte verkoudheid en diarree.
Het verslag begint aan de lange kant te worden, maar voordat we afsluiten mogen we de Condors in the Canyon niet vergeten. De Canyon zelf was niet heel indrukwekkend, maar de 2 Andescondors die overvlogen waren dat zeker wel. De foto´s van deze grootste vogels ter wereld willen we jullie zeker niet onthouden. Op dit moment zitten we alweer in Puno, aan het Titicacameer. Morgen gaan we overnachten op een eilandje bij een Indianenfamilie, zeer primitief allemaal. We zullen ongetwijgeld van de ene verbazing in de andere vallen...
Xx Bob en Maud
De volgende dag zijn we naar het Monesterio de Santa Catalina geweest. Een 16de eeuws klooster, een stad in een stad, ontzettend groot! Entree: 35 solles (ongeveer € 12,-), maar dit is het zeker waard. In dit grote en prachtig onderhouden klooster woonden tot 1970 ongeveer 500 nonnen! Er is nu nog een afgesloten gedeelte, waar 30 nonnen leven. Prachtige pleinen, straatjes, poorten, trappen die nergens toe leiden, en allemaal perfect verzorgd en aangekleed met bloemen en planten! Na hier 2,5 uur rond gestruind te hebben, zijn we met de taxi naar de buitenwijk Sabandia gegaan. Hier zou een graanmolen te bewonderen zijn. De taxi chauffeur bezorgde ons meermaals een hartverzakking door als een zot in te halen en over drempels te rijden, maar bracht ons uiteindelijk veilig op onze bestemming. De graanmolen viel tegen, we hadden het hier dan ook snel gezien. We besloten een stuk te voet terug te lopen naar Arequipa, aangezien het hier een heel stuk rustiger was wilden we graag genieten va n de rust en het mooie landschap. Na een uurtje lopen kwamen we in een andere buitenwijk waar we de taxi terug naar Arequipa hebben genomen. Op zoek naar een leuk restaurant strandden we bij een peruaans / frans restraurantje in een gezellige sfeer. Bob besloot het eerste echte Peruaanse gerecht te bestellen: rocoto relleno, een gevulde rode peper..... Aangezien mijn maag-darmstelstel al ´n paar dagen van slag is besloot ik voor een veilige pasta te kiezen. De borden werden geserveerd, de rocoto relleno zag er prachtig gedecoreerd uit en het bleek (gelukkig) een paprika te zijn. De eerste happen waar dan ook geen probleem, maar tegen het einde van de paprika werden Bob´s ogen opeens erg groot en begon hij naar zijn glas drinken te grijpen, pittig!!! (zie foto´s) Na onze eerste 6 dagen voornamelijk stad gezien tehebben vertrokken we de dag erna naar de Andes!!
We werden om 8.30 door onze gids Maritza opgehaald bij het hotel. Een vrolijke Peruaanse die vloeiend Engels spreekt. Onze chauffeur spreekt enkel spaans, maar met zijn vrolijke gefluit en het meezingen met de radio beloofd het 2 gezellige dagen te worden! We pikken onderweg nog een stel Amerikanen en Canadezen op en vertrekken dan de hooglanden in. Het hoogste punt van onze reis naar Chivay is 4910m, slik....! De instructies van Maritza zijn als volgt: veel drinken, coca bladeren kauwen en snoepjes, liefst chocolade, eten. We maken dan ook nog een laatste stop om de ´redmiddelen´ in te slaan om vervolgens de bergen in te trekken. Op een hoogte van ongeveer 2500 meter is het tijd om de coca bladeren aan te spreken. Een stuk of 10 blaadjes tegelijkertijd in je mond nemen en hier ongeveer een kwartier op kauwen. Het restant vervolgens uitspuigen, bitter!!! Maar, het werkt wel! We voelen dat ademen wat gemakkelijker gaat. De coca bladeren zouden de bloeddruk verhogen waardoor het bloed sneller stroomt en je lichaam dus van meer zuurstof voorzien wordt. De chocolade doet overigens ook wonderen, op 4910 meter hoogte is het toch echt wel heavy, maar nu een stuk ´foundant´ van 45% cacao voel je je meteen een stuk beter! De chocolade is ook nog eens erg lekker!
Tijdens onze indrukwekkende tocht door de bergen kwamen we lama´s, Alpaca´s en Vicuna´s tegen, allen kameelachtigen en familie van elkaar. Vicuna´s zijn beschermd in Peru omdat deze beestjes veel Solles in het laatje bregen voor Peru. De wol van Vicuna´s is de duurste en zachtste ter wereld en ze kunnen maar eens in de 3 jaar worden geschoren! Uiteindelijk kwamen we aan bij ons hotel, Mama Yachi. Vrijwel meteen na aankomst een wandeling gemaakt en Bob met zijn grote mond had het ontieglijk zwaar. Hij stond te hijgen als een paard en zei net zo af te zien als in wielerkoers. Na de wandeling vrijwel meteen door naar de warmwaterbronnen van La Calera. Heerlijke gedobberd in thermale baden van 38 graden. Bob vond het nodig om even lekker vlinderslag te zwemmen op deze hoogte en met dit zware zoute water. Na 10m zwemmen verzoop hij bijna, zo bekaf was ie. Na deze baden voelde Bob zich steeds slechter worden, maar 2 paracetemolletjes deden wonderen. Bob is inmiddels 100 procent, terwijl Maudje nog een beetje ligt te kwakkelen met een lichte verkoudheid en diarree.
Het verslag begint aan de lange kant te worden, maar voordat we afsluiten mogen we de Condors in the Canyon niet vergeten. De Canyon zelf was niet heel indrukwekkend, maar de 2 Andescondors die overvlogen waren dat zeker wel. De foto´s van deze grootste vogels ter wereld willen we jullie zeker niet onthouden. Op dit moment zitten we alweer in Puno, aan het Titicacameer. Morgen gaan we overnachten op een eilandje bij een Indianenfamilie, zeer primitief allemaal. We zullen ongetwijgeld van de ene verbazing in de andere vallen...
Xx Bob en Maud
-
03 Oktober 2012 - 07:24
Jans:
Oooohhh dat ziet er allemaal prachtig uit, geniet, geniet..... Veel plezier daar. -
03 Oktober 2012 - 09:20
Paul En Gertie:
Dit is geen reisje langs de Rijn! Bijna 'n live-verslag en prachtige foto's.
Dank jullie wel.
Liefs, X -
03 Oktober 2012 - 11:17
Debby:
Ha Maud en Bob, wat een geweldige foto's! Helemaal super! Ben helemaal jaloers...
groetjes uit een herfstig Susteren -
03 Oktober 2012 - 17:01
Opa En Oma Martens:
Hoi Bob en Maud.
Wat een belevenis om zulk een reis te maken.Dit is niets meer voor ouwe lui zoals wij.
Maar als je veel van de wereld wil zien moet er ook er ook iets voor over hebben.Wij wensen jullie nog heel veel reisgenot ,maar vooral blijf gezond zodat jullie ten volle van alles kunnen genieten. Overigens de foto's zijn mooi dus zet maar op de site dan zien wij ook wat van jullie gedenkwaardige reis.
Vele groeten van Opa en Oma uit Beek -
03 Oktober 2012 - 20:48
Jan En Marjo:
Hallo Maud en Bob,
wat is het prachtig daar, hele mooie foto's en een gigantisch veslag van jullie trip, ik zal marjo eens vragen of wij dat volgend jaar ook eens gaan doen.
Geniet er maar van want voordat je het weet is het om.
En Maud geniet ook van de chocola alleen daarom zou ik best wel even bij je willen zijn.
gr. je Peetoom -
03 Oktober 2012 - 21:27
Mamma:
Ha jullie 2tjes, in een woord GEWELDIG, neem maar een flinke zak mee van die coca bladeren, goed voor je sportprestaties thuis of... voor een tandje erbij (thuis). rouwens.. die lama met die roze pruik die doet me aan iemand denken... ra ra aan wie! groetjes van mamschjes en de rest. -
03 Oktober 2012 - 21:46
Marcia:
Hey avonturiers!!!
Ziet er weer goed uit!!! Leuke foto's van Bob met z'n pepertje!!! Was best een beetje jaloers tot......ik die foto's van die vogel zag!!!! brrrrrrrrrrrr!!! Hadden die kinderen die kleurpotloden van jullie??? Schattig zijn ze!!! Hopelijk voel je je snel wat beter Maud!! Dikke kus van Tim, Marcia En een heeeeeeeeeeele dikke knoevel van Luca!! -
03 Oktober 2012 - 21:48
Marcia:
Enne....Maud,
Als jij dit stukje geschreven hebt ga ik je meteen opgeven voor de nieuwe hoofdredacteur van 't muziekkrantje! Goed geschreven!!!!! XXX Marcia -
04 Oktober 2012 - 14:13
Myriam En Hub:
Hallo Maud en Bob .
Wat heb ik weer genoten van het verslag en de foto's.
Het voelt net of ik ook een beetje daar ben.
Wacht weer vol spanning op het volgende reis verslag en natuurlijk de foto's.
Nog veel plezier en hopelijk ben je snel weer beter.
Myriam -
04 Oktober 2012 - 21:08
Michelle En Dané:
Hoi Bob en Maud,
Dané en ik hebben de verhalen en foto's aandachtig bekeken, geweldig! We zijn erg benieuwd naar de verhalen als jullie terug zijn. Geniet ervan!
Dikke kus van de sisters -
11 Oktober 2012 - 15:46
Eveline Arts :
Hé levensgenieters, wat een verhaal zeg. Ik denk moet eens even kijken waar die 2 uithangen. Ik kan het natuurlijk helemaal niet volgen. Één ding weet ik wel, jullie doen hiermee een enorme levenservaring op en jij Maud, laat ons toch wel duidelijk een ongekende kant van je zien. Super wat jullie daar doen en beleven. Geniet er nog maar lekker van.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
